W starożytności Grecy byli wybitnymi producentami wina i pozostają ważną częścią historii wina. Mimo swojego dziedzictwa Grecja jest dla wielu winiarzy nieco tajemnicą, których może ograniczać znajomość regionu, odmian winorośli czy po prostu wymowy - xinomavro? Rozumiemy. Jednak jedna wizyta w Grecji, delektowanie się wspaniałą butelką z widokiem na Akropol lub popijanie wina nalewanego z karafki w nadmorskiej tawernie, a prawdopodobnie zakochasz się w jej winach. Ale jeśli nie możesz jeszcze zarezerwować wycieczki, ułatwiamy zrozumienie win tego historycznego kraju.
Gdzie jest moje wino?
Grecja ma zróżnicowany śródziemnomorski klimat i ukształtowanie terenu. Winnice rosną na płaskich terenach, na tarasowych wyspach wulkanicznych i na zboczach gór, produkując białe (70% całkowitej produkcji), czerwone i słodkie wino. Ceny greckich win eksportowych wzrosły, gdy stały się one bardziej znane, ale z 700 winnic w Grecji tylko nieliczne są w stanie wyprodukować wystarczająco dużo, aby wyeksportować, więc wiele doskonałych win drobnych producentów pozostaje nieodkrytych poza Grecją.
Chroniona nazwa pochodzenia
Winogrona Assyrtiko, dzięki uprzejmości Nacho Dominguez Argenta / Unsplash
W Grecji tylko 29 regionów winiarskich jest objętych ChNP lub Chronioną Nazwą Pochodzenia. Wino z tym oznaczeniem musi należeć do jednej z 300 greckich odmian, rodzimych i historycznie uprawianych i produkowanych w granicach regionu. Uprawa jest regulowana i wymaga się, aby wiele win stanowiło 100% określonych winogron lub minimalny udział procentowy tych winogron w mieszance, ale wszystkie winogrona muszą pochodzić z ChNP.
Północnej Grecji długonogie czerwone
Region: Naoussa
Główne winogrono: Xinomavro
Chłodny klimat Naoussa ChNP występuje na wyżynach Mount Vermion w zachodniej Macedonii. Po wybuchu filoksery w latach trzydziestych XX wieku obszar został ponownie obsadzony odpornym winogronem xinomavro, wymawianym jako K-see-NOH-mah-vro. To dojrzałe winogrono o dużej gęstości ma prawie czerwono-czarny kolor, dając wino o silnych taninach i wysokiej kwasowości. Często porównywane do pinot noir lub nebbiolo, leżakuje we francuskim dębie przez ponad 12 miesięcy i ma nuty przypraw, skóry, czerwonej wiśni i suszonych pomidorów.
Wino do spróbowania: Boutari , Grand Reserve Xinomavro, Naoussa
Grecja Zachodnia, Wschodnia i Środkowa: Sun-Kissed Blondes and Three’s Company
Regiony: Tesalia, Epir i Attyka
Główne odmiany winogron: Rhoditis, Savatiano, Xinomavro, Stavroto i Krassato
Winogrona Rhoditis, dzięki uprzejmości Samuela Zellera / Unsplash
W środkowej części Grecji kontynentalnej znajdują się obszary winiarskie Tesalii, Epiru i Attyki, które stanowią 34% winnic i 30% obiektów winiarskich w całej Grecji. Wśród uprawianych tu białych winogron dominuje rhoditis, odmiana o różowej skórce, która zachowuje kwasowość w gorącym klimacie, oraz savatiano, która jest odporna na suszę o niskiej kwasowości i doskonale nadaje się do mieszania. W pagórkowatym regionie Anchialos ChNP w Tesalii te dwa winogrona są mieszane razem w celu uzyskania młodych win, które są wytrawne, lekkie, o niskiej zawartości alkoholu i dobrze zbilansowane, z aromatami trawy i cytrusów.
Retsina
Wizyta na greckich wyspach nie byłaby kompletna bez posmaku retsiny, wina z rhoditis i savatiano nasyconego sosnową żywicą. Z własnym oznaczeniem Tradycyjnej Apelacji (TA), nabiera smaku dojrzałego jabłka, brzoskwini lub gruszki, z lekko oleistą konsystencją i utrzymującym się sosnowym wykończeniem.
Wino do spróbowania: Domaine Evinos Retsina
Rapsani ChNP
ChNP Rapsani w winnicach górskich w pobliżu Mt. Olympus są własnością 12 klasztorów i są dzierżawione firmie winiarskiej. Trzy odmiany winorośli w równych częściach muszą być objęte współwinifikacją, aby otrzymać oznaczenie ChNP Rapasani: xinomavro, stavroto i krassato. Wino dojrzewające w beczce, aromatyczne i strukturalne, z zaokrąglonymi taninami, czarnymi owocami, pieprzem, oregano i lekko słodkim finiszem.
Wino do spróbowania: Tsantali , Rezerwat Rapsani, Rapsani
Na południe od Peloponezu: elegancki towarzysz i słodka, młoda rzecz
Regiony: Nemea i Mantinia
Główne winogrona: Agiorgitiko i Moschofilero
Winogrona Agiorgitiko, dzięki uprzejmości Nacho Dominguez Argenta / Unsplash
Nemea, najważniejszy region winiarski na Peloponezie, jest synonimem czerwonych winogron agiorgitiko (ah-yor-Yee-te-ko). Uprawiane od poziomu morza po góry, najwyższe wysokości n.p.m. wytwarzają wyższą kwasowość, doskonałe wino, ale można je nazwać Nemea ChNP tylko wtedy, gdy jest w 100% agiorgitiko. Dojrzewające w beczce dębowe wytrawne wina Nemea PDO to wina najwyższej jakości. Spodziewaj się wina o średniej treściwości, głębokiej czerwieni, ze zrównoważonymi aromatami czerwonych owoców, słodkimi przyprawami, figą i kakao, średnią kwasowością i miękkimi taninami. Wiadomo, że po posadzeniu piwnicznym tworzy złożone smaki.
Wino do spróbowania: Posiadłość Bizios , Agiorgitiko, Nemea
Mantinia ChNP i Moschofilero
Moschofilero (mos-coh-FEE-ler-oh), winogrono o różowej skórce, które rośnie na płaskowyżach Peloponezu objętych ChNP Mantinia, wytwarza wytrawne, wyraziste, rześkie białe wino. Może mieć intensywne kwiatowe nuty kwiatu pomarańczy i róży do egzotycznych przypraw, takich jak kadzidło. Te często pomijane wina warto poszukać, ale najlepiej spożyć je w ciągu pierwszego roku od wydania.
Wino do spróbowania: Tselepos , Moschofilero, Mantinia
Santorini: wyrafinowana skrzynia na kosz i piękno określonego wieku
Region: Santorini
Główne winogrono: Assyrtiko
Winorośle przycinane w koszyku, dzięki uprzejmości Hatzidakis Wines
Santorini ChNP na Cykladach obejmuje wulkaniczne gleby składające się z łupków, pumeksu, popiołu i lawy, nad kredą i wapieniem. Winorośle są tu przycinane na ziemi w koszyczki zwane kouloura, które chronią winogrona przed słońcem i silnymi wiatrami. Chłodzone morską bryzą winogrona rosną praktycznie bez wody, dając niskie plony i aromatyczne winogrona.
Rodzime winogrono assyrtiko (ah-seer-TEE-ko) ma potencjał, by być spektakularnym białym winem, z odważną kwasowością, jasnymi aromatami cytrusowymi i stalową mineralnością. Nic dziwnego, że jest to jedno z najlepszych win Grecji. Ta wytrawna biel jest czasami wytwarzana ze 100% assyrtiko (wymagane jest 75%), z dodatkiem białych winogron adiani i anthiri. To minimum dotyczy również nykteri (nazwa oznacza „pracujący całą noc”), który tradycyjnie zbierano w nocy, aby zachować stabilność dojrzałych cukrów winogronowych. Nykteri leżakowane w beczce przez co najmniej trzy miesiące ma wysoką zawartość alkoholu (13,5% ABV) i ma głęboki złoty kolor z nutą jaśminu i gruszki.
Wino do spróbowania: Sigalas Estate , Assyrtiko, Santorini
Vinsanto
Winogrona Vinsanto Santorini objęte CHNP są suszone na słońcu, aby zwiększyć stężenie cukru w tym słodkim winie deserowym. Minimum 51% assyrtiko i aidani white, z niewielkimi domieszkami innych winogron dozwolone, vinsanto musi być leżakowane w beczce przez 24 miesiące. Jeśli dojrzewa dalej, następne starzenie będzie wynosić cztery lata, potem osiem i tak dalej, jako wielokrotność czterech. Bujne i perfumowane, to złociste wino o miodowym smaku jest idealne jako zakończenie twojego romansu z greckim winem… lub po kolacji.
Wino do spróbowania: Wina Santo Vinsanto
Trochę historii
Starożytna świątynia w Grecji, dzięki uprzejmości Cristiny Gottardi / Unsplash
Starożytni Grecy uprawiali dzikie winogrona i produkowali wino i byli jednymi z pierwszych, którzy to zrobili. Homer wspomina w Odysei o słodkim winie, Hipokrates zalecał je dla zdrowia, a terapie lecznicze tamtych czasów obejmowały wino. Mitologia starożytnej Grecji obejmuje Dionizosa, boga wina, ale archeologiczne dowody dotyczące wina pochodzą oficjalnie z 4500 roku p.n.e. w greckiej Macedonii. Wino składano w ofierze bogom, było istotną częścią dyskusji politycznych zwanych sympozjum i było sprzedawane lub sprzedawane w glinianych amforach na Agorze. Mówiąc najprościej, wino było ważną częścią greckiego życia.
W XV wieku Imperium Osmańskie skolonizowało Grecję, więc winnice zostały porzucone, aby uniknąć podatków. Do 1827 roku Grecja przetrwała upadłą republikę, obcą monarchię i okupację podczas II wojny światowej przez Włochy i Niemcy. Niezwykłe jest, że grecka kultura winiarska przetrwała, gdy historia się zmieniła. W 1937 r. Utworzono Instytut Winorośli w Atenach, aby odbudować podstawę greckiego przemysłu winiarskiego, a od tego czasu winnice nadal się rozwijały i odnoszą sukcesy.
Chociaż zrozumienie greckiego wina i jego historycznej przeszłości wymaga dogłębnego zbadania go lub zarezerwowania biletu lotniczego do odwiedzenia osobiście, w tym zróżnicowanym regionie winiarskim jest wiele do odkrycia, zaczynając od kieliszka greckiego wina, delektując się wygodami swojego własny dom.
