Pinot Noir może być jednym winogronem, ale wykształcił w tym kraju dwie odrębne osobowości. Mają ze sobą tyle wspólnego, co kwartet smyczkowy i heavy metal; obie są muzyką, ale jedna została zaprojektowana, aby udekorować status quo, a druga, aby nią wstrząsnąć. Tak jest z Pinot Noir w Ameryce. Do lat dziewięćdziesiątych praktycznie wszystkie odmiany Pinot Noir w Ameryce pochodziły w taki czy inny sposób z uznanych francuskich winnic. Co więcej, winiarze zazwyczaj jeździli do Burgundii (gdzie całe czerwone wino to Pinot Noir), aby nauczyć się go robić. Nic więc dziwnego, że amerykański Pinot Noir był bardzo podobny do francuskiego: klasycznie zbudowany, z pięknymi niuansami i zbudowany bardziej po to, by oczarować niż obezwładnić. Kwartet smyczkowy w butelce.
Następnie dwie rewolucje miały miejsce jednocześnie i przekształciły Pinot Noir, jakie znamy. Po pierwsze, sami Francuzi opracowali kilka nowych mutacji genetycznych Pinot Noir, zaprojektowanych do wcześniejszego dojrzewania i nadania winu większej ilości koloru i taniny podczas fermentacji. Winiarze w Burgundii chcieli tych cech, ponieważ ich krótki, deszczowy sezon wegetacyjny utrudnia uzyskanie koloru i dojrzałości winogron.
Jednak efekt klonów Dijon w Kalifornii był jak napompowanie winogron pełnych sterydów. Przy niewielkim zagrożeniu deszczem i obfitym słońcem nawet w rzekomo „chłodnych klimatach”, takich jak Anderson Valley i Sonoma Coast, winiarze z Kalifornii odkryli, że nowe klony sprawiły, że ich Pinot Noir było super dojrzałe, super ciemne i pełne tanin ( naturalny składnik winogron, który nadaje winu teksturę, strukturę i zdolność leżakowania). Większość nowych winnic Pinot Noir uprawianych w Kalifornii jest obecnie sadzonych głównie lub całkowicie do klonów Dijon. To jest rewolucja nr 1.
Rewolucja nr 2 to fundamentalna zmiana w samym biznesie winiarskim, która umożliwia każdemu wejście do gry bez posiadania ziemi, budynków, a nawet sprzętu. Jeśli w dzisiejszych czasach możesz zebrać wystarczającą ilość gotówki na winogrona i kilka beczek, możesz pożyczyć, wynająć lub podzielić się wszystkim innym - łącznie z obligacją, jakiej rząd wymaga od ludzi, którzy produkują alkohol na sprzedaż.
Połącz te dwie rewolucje, a uzyskasz idealne warunki dla młodych, ambitnych winiarzy, aby zrobić wielki plusk. Specjalizują się w winach wyznaczonych do winnic, pochodzących z obszarów, które nie zostały jeszcze ustalone, gdzie winogrona są tanie, a plantatorzy są spragnieni uznania. Przekonują swoich hodowców do uprawiania ekstremalnej uprawy winorośli, która owocuje małymi jagodami i wysokim poziomem cukru (co przekłada się na maksimum taniny i wysokiego alkoholu). Wytwarzają swoje wina w miejskich magazynach przemysłowych, często z wypożyczonym, wynajętym lub wspólnym sprzętem. Popisują się tylko na nowych dębowych beczkach.
Powstałe wino jest odważne, ciemne i mocne - winny odpowiednik power rocka. „To duży, dojrzały, pieczony styl z dużą ilością cukru i tłuszczu - co dla mnie nie ma nic wspólnego z Burgundią” - mówi Stephen Tanzer, redaktor i wydawcaMiędzynarodowa piwnica z winami.
Niedawno skosztowałem prawie wszystkich Pinot Noir z 2003 roku wyprodukowanych w Anderson Valley i było jasne, że region ten jest teraz w trakcie zderzenia kultur Pinot Noir w Ameryce. Dwie trzecie win smakowało świeżo zebranymi czerwonymi owocami, zarówno słodkimi, jak i kwaśnymi, takimi jak maliny i żurawina. Wina te były średnio treściwe, dobrze zbilansowane i od dawna winni winiarze z doliny kiwali głowami z aprobatą. Pozostałe kilkanaście win miało smak gotowanych czarnych owoców, mocno doprawionych ciemnymi przyprawami do pieczenia i posmakiem prażonego dębu. Były to wina duże, muskularne, które młodsi winiarze na degustacji od razu zrozumieli i docenili.
Wszystkie wina były dobrze zrobione, więc nie jest tak, że jeden styl jest lepszy od drugiego. Podobnie jak w przypadku muzyki, to, co wolisz, zależy od Ciebie. Po wyciągnięciu portfela upewnij się, że wiesz, do której stacji się włączasz.
